تامین و رفاه اجتماعی

دانش «تامین و رفاه اجتماعی» یکی از مباحث مهم و قابل توجه رشته های علوم اجتماعی و انسانی و دانشگاههاست که به موازات تحرکات گسترده تر اقتصادی اجتماعی (فرهنگی و تربیتی و...) دقت و درک عمیق وعالمانه آن بیش از پیش ضروری شده است.

تامین اجتماعی

اصطلاح تامین اجتماعی پس از تایلوریسم (مربوط به مدیریت علمی صنایع زنجیره ای ) و اعتراضات شدید و همه جانبه نسب به آن از یک سو و وجود بحرانهای اقتصادی کشورهای آمریکا واروپا در اوایل قرن بیستم ، جهت تامین و رفاه اجتماعی و بهداشت محیط کار و سالم سازی آن و روابط انسانی کار از سال 1935 مورد توجه خاص قرار گرفت و به عنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر مورد توجه برنامه ریزان اقتصادی واجتماعی قرار گرفت.

واژه تامین اجتماعی گاهی با اصطلاحات رفاه اجتماعی ، بیمه های اجتماعی و خدمات اجتماعی و ....تداخل داده می شود.

ایدئولوژی های ماتریالیست (مادی گرا) که بیشتر به جنبه های اقتصادی تاکید نموده اند در مقابل، بعضی آن راتنها از دیدگاه های غیرمادی مورد توجه قرار داده اند.

تعاریف

از « تامین اجتماعی » هنوز تعریف قابل قبول و جامع وجود ندارد ، اما به طور اجمالی دو مفهوم وسیع برای تامین اجتماعی می توان در نظر گرفت:

1- الف) مفهوم عام : تامین نیازهای مادی و معنوی اعضای جامعه

2- ب) مفهوم خاص : سهیم بودن همگان در مزایای اقتصادی جامعه

در اعلامیه جهانی حقوق بشر که در سال 1948 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسید اصطلاح « تامین اجتماعی » مورد عنایت خاص واقع شد.