تامین و رفاه اجتماعی

سیاست های تامین اجتماعی:

امور مورد دقت در سیاست های تامین اجتماعی مطابق مقاوله نامه شماره 102 دفتر بین المللی کار و نیز سایر اعلامیه های جهانی عبارت اند از :

1- بیماری

2- از کارافتادگی

3-پیری

4- حوادث ناشی از کار و بیماری های شغلی

5- فوت ( حمایت از بازماندگان نزدیک متوفی)

6- کمک های عایله مندی

7- زایمان

8- بیکاری

9- بهزیستی توانبخشی ( روانی ، تنی ) و پرورش و آموزش معلولین ذهنی ، کار و گفتار درمانی و ...

در منابع فقهی اسلام تامین اجتماعی متکی بر دو اصل است:

1- مسئولیت متقابل اعضای جامعه نسبت به یکدیگر

2- سهیم بودن مردم در بیت المال

نظامهای تامین اجتماعی:

مجموعه قوانین و مقررات مربوط به تامین اجتماعی را « نظام تامین اجتماعی» گویند. در هر صورت هدف نظام های تامین اجتماعی تضمین و تامین نیازهای اقتصادی، فرهنگی تربیتی ، بهداشتی ، معیشتی ، و ...اعضای جامعه کشور است.

رفاه اجتماعی:

در دو مفهوم کاربرد دارد:

1-مفهوم عام : مجموعه سازمانها که مقررات و تدابیری را در جهت بهزیستی اعضای جامعه تدارک دیده اند. ( رفاه اجتماعی یعنی عرضه مجموعه خدمات مورد نیاز اعضای جامعه )

2- مفهوم خاص : رسیدگی به گروه های تنگدست و نیازمند جامعه، بویژه افراد و گروه های آسیب پذیر و نیز ، معلولان جسمی و روانی و سرانجام کج روهای اجتماعی نظیر بزهکاران ، و ولگردان و...

به صورت دیگر نیز می توان « رفاه اجتماعی » را تعریف کرد.

« مجموعه اقدامات و تدابیری است که برای کاستن، تخفیف یا از بین بردن مسائل و مشکلات ناشی از رشد اقتصادی و رشدهای ناهماهنگ در زمینه های ، تربیتی و بهداشتی ، درمانی وگاه پدیده های اجتماعی مانند: اقتصاد، عدم توسعه متعادل اقتصادی - اجتماعی در سطح جامعه به کار می رود.